Natura 2000

Ο Ταΰγετος  είναι στο πανευρωπαϊκό δίκτυο προστασίας Natura 2000 με έντονο το παγκόσμιο ενδιαφέρον στα είδη που ευδοκιμούν και αναπτύσσονται όσο στην χλωρίδα όσο και στην πανίδα  

Χλωρίδα

Η χλωρίδα του Ταϋγέτου έχει προκαλέσει το επιστημονικό ενδιαφέρον των βοτανικών. Οφείλεται στο γεγονός ότι πολλά εκ των οποίων ειδών φύονται στον Ταΰγετο. Στην ευρύτερη περιοχή του καταγράφονται έως και σήμερα νέα φυτά. Ο Ταΰγετος έγινε μάλιστα ιδιαίτερα γνωστός όχι μόνο για την πλούσια και σπάνια χλωρίδα του, αλλά και για τη φαρμακευτική αξία πολλών από τα είδη φυτών.   Τη χλωριδική αξία και τη μοναδικότητα του Ταϋγέτου συνθέτουν:

• ο ιδιαίτερα υψηλός αριθμός φυτών,
• ο υψηλός αριθμός ενδημικών φυτών που καθιστά τον Ταΰγετο «κέντρο ενδημισμού»
• ο υψηλός αριθμός σπάνιων, απειλούμενων και προστατευόμενων ειδών και υποειδών
• το γεγονός ότι απαντούν είδη για τα οποία ο Ταΰγετος αποτελεί το όριο εξάπλωσής τους.

 

Πανίδα

Οι κορυφές του Ταϋγέτου φιλοξενούν σπάνια είδη εντόμων, όπως τα Nebria brevicollis, Harpalus rufipalpis, Zabrus robustus, Armadillidium tripolitzen, Oeopodisma taygetosi. Τα δάση φιλοξενούν ενδημικά και σπάνια είδη εντόμων, Ophonus taygetanus, Ophonus krueperi, Henia illyrica, Lithobius tenebrosus και Lithobius muticus. Στον Ταΰγετο φιλοξενούνται ακόμη πολλά είδη αμφιβίων όπως η σαλαμάνδρα, ο ελληνικός βάτραχος, ο πρασινόφρυνος, ο δενδροβάτραχος κ.ά. πλούσια είναι και η ερπετοπανίδα. Η ελληνική σαύρα, η πελοποννησιακή γουστέρα, το κονάκι της Πελοποννήσου και η μωραϊτόσαυρα είναι ενδημικά της Πελοποννήσου. Το πιο κοινό φίδι είναι η οχιά ενώ φιλοξενούνται και σπάνια ερπετά όπως ο λαφιάτης και το σπιτόφιδο ενώ από χελώνες φιλοξενούνται η Κρασπεδωτή, η μεσογεική και η ποταμοχελώνα. Ο Ταΰγετος θεωρείται σημαντική περιοχή για αναπαραγόμενα αρπακτικά και είδη των ορεινών οικότοπων. Στα αναπαραγόμενα είδη περιλαμβάνονται 7 από τα 21 που στην Ευρώπη περιορίζονται (όταν αναπαράγονται) στη Μεσογειακή διάπλαση.   Τα είδη που αναπαράγονται στον Ταΰγετο είναι Κιρκινέζι (Falco naumanni) Κοκκινοκεφαλάς( Lanius senator) Ασπροκώλα (Oenanthe hispanica) Δενδροτσιροβάκος (Sylvia hortensis) Μουστακοτσιροβάκος (Sylvia rueppelli) Κοκκινοτσιροβάκος (Sylvia cantillans) Σκουρόβλαχος (Emberiza caesia)   Επίσης προστατευόμενα επιδημητικά που έχουν καταγραφεί είναι: Πετροπέρδικα (Alectoris graeca) Κοκκινοκαλιακούδα (Pyrrhocorax pyrrhocorax) Σπιζαετός (Hieraaetus fasciatus ) Κιτρινοκαλιακούδα (Pyrrhocorax graculus) Γαλαζοκότσυφας (Monticola solitaries) Βραχοτσοπανάκος (Sitta neumayer) Μαυροτσιροβάκος (Sylvia melanocephala)   Στον Ταΰγετο βρίσκουν ακόμη καταφύγιο τουλάχιστον 13 είδη νυχτερίδων. Όλα τα είδη προστατεύονται από την εθνική, ευρωπαϊκή και διεθνή νομοθεσία. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν το Rhinolophus blasii, το  Nyctalus noctula και το Pipistrellus pygmaeus . Ως προς τα θηλαστικά, τα πιο κοινά σε όλο τον Ταΰγετο είναι ο ασβός, το κουνάβι και ο λαγός, καθώς και μεγαλύτερα θηλαστικά όπως οι αλεπούδες, οι αγριόχοιροι και το τσακάλι.